Súrmjólk í hádeginu og Sigur Rós á kvöldin


Tónleikarnir á Miklatúni eru afstaðnir. Þeir voru flottir. Samt ekki jafnflottir og tónleikarnir í Laugardalshöllinni í nóvember í fyrra.

Tónleikagestir að safnast saman fyrir framan sviðið.

Amína hitaði upp. Þær voru í kerlingarlegum kjólum. Ég missti hálfpartinn af þeirra framlagi því að ég var að ráfa um svæðið í leit að crewinu mínu. Viðkvæmir tónar Amínu virtust líka vera of lágstemmdir fyrir víðfemt Miklatúnið.

Crew-ið mitt. Sæmi, Hauksi, Bjarki og Ólöf.



Eimaður metnaðurinn. Jónsi strýkur gítarinn með fiðluboganum og strengjakvartettinn leikur undir.

Ljósasýningin var dulmögnuð. Ég beið eftir því að Jónsi hoppaði í polla.

Meistarinn og hluti af crew-inu.



Á tónleikunum hugsaði ég mikið um hitt og þetta. Ég fór meira að segja að setja draumkennda texta í samhengi við raunveruleikann:

klifruðum skýjakljúfa
sem síðar sprungu upp
friðurinn úti

Þetta textabrot er úr laginu Viðrar vel til loftárása sem er á plötunni Ágætis byrjun. Hún kom út árið 1999. Þremur árum seinna, 11. september 2001, sprungu Tvíburaturnarnir. Og friðurinn var úti.